‌درباره کتاب نغمه رود: مطالب این کتاب به دو بخش تقسیم می‌شود که موضوعاتی متفاوت از یکدیگر دارد. بخش نخست این کتاب مربوط به نامه‌هایی است که سلاطین وقت همچون سلطان اویس جلایر، سلطان احمد جلایر و امیر تیمور گورکانی، درباره عبدالقادر نوشته‌اند و در حکم احکام و نشان‌هایی هستند که بازگوکننده تأییدات و حمایت‌های این پادشاهان است. همچنین دو تصنیف، منتسب به عبدالقادر مراغی که یکی در باب «پیری» است و در مجموعه ملک، پس از نامه‌ها قرار دارد که فقط اشعار تصنیف است و دیگری، تصنیف «صحت‌نامه» که مرتضی قلی‌ خان شاملو در جُنگ خود آن را آورده است و مؤلف، بهجت الروح نیز آن را از آنِ عبدالقادر دانسته است. بخش دوم نیز اختصاص به سه ساز «قصعات چینی»، «الواح فولاد» و «ساز مرصع غایبی» دارد و تنها در همین مکتوبات است که می‌توان نسبت به مسائل فنی و ساختاری این سازها شناخت و اطلاعاتی حاصل کرد. پیش از این کتاب، مرحوم تقی بینش، تحقیق مفصلی درباره حیات عبدالقادر مراغی انجام داده‌اند. ولی با به دست آمدن این «نشان‌ها» و «سازنامه‌ها» مطالب جدیدی بیان می‌شود تا جایگاه این احکام، نشان‌ها و سازنامه‌ها در روند تاریخی حیات عبدالقادر مراغی به خوبی درک شود.