انسان سفیدپوست غربی، تاریخ استعمار، استثمار و برده‌داری پیشامردن تا پسامدرنش را معنا کرده‌است و یا درواقع می‌توان گفت خودش نماد آن است. آمریکا، این ایالات متحده که دیگر گوی سبقت ربوده و وقتی اروپا پس از جنگ دوم جهانی داشت با همه‌ی سرعت از هرگونه فاشیسم و راسیسم تبری می‌جست، ماجرای اصلی‌‌شان این بود که چرا فلان سیاهپوست بخت‌برگشته از در جلویی وارد فلان مغازه شده و نه از در عقبی که مخصوص سیاهان است! ماجرای سیاهان را در ایالات متحده بگیرید و متصل کنید به مکزیکی‌ها، چینی‌ها، عرب‌ها و ایرانی‌ها و ... که این دوتای آخری پس از یازده سپتامبر 2001 ماجرای‌شان بغرنج‌تر از همه شد. کوبیده شدن هواپیماها به برج‌های دوقلو موجب شد هر مسلمان و هر کسی که تباری از خاورمیانه دارد به دشمن بالقوه‌ی آمریکا و آمریکایی‌ها بدل شود و دیگری‌سازی از شهروندان شکل عجیب‌تری به خود گرفت. لیلا لعلمی در مقام یکی از مهم‌ترین راویان مهاجران در ادبیات داستانی آمریکا، در کتاب «دیگر آمریکایی‌ها» داستان دریس غراوی پیرسال مراکشی و مسلمان را روایت می‌کند که در یک تصادف ماشین جانش را از دست داده و همین تبدیل می‌شود به معمای کتاب و البته این معما عنصری‌ست پیش‌برنده در قبض و بسط و ساختن تصویری از واقعیت واقعا موجود جامعه‌ی آمریکایی پسا یازده سپتامبری! رمان دیگر آمریکایی‌ها پیرمرد مراکشی و خانواده‌اش را با جزئیات هرآنچه بر آن‌ها می‌گذرد نمایش می‌دهد و درعین‌حال سویه‌های مختلف دیگری‌سازی و دیگری‌بودن در جامعه‌ای را روایت می‌کند که نژادپرستی در اعماق فرهنگ، تاریخ و اذهان مردمش نفوذ دارد و همواره بهانه‌های بسیاری دارد برای آزار روح و جسم هرکسی که مانند او نیست.