هیچ دیکتاتوری نمی تواند فقط از طریق ترس و خشونت حکومت کند. قدرت برهنه را می توان به طور موقت گرفت و نگه داشت، اما این هرگز برای طولانی مدت کافی نیست. در قرن بیستم، همان طور که فن آوری های جدید به رهبران اجازه می داد تصویر و صدای خود را مستقیما در خانه شهروندانشان قرار دهند، پدیده جدیدی ظاهر شد که دیکتاتورها از کیش شخصیت برای دستیابی به توهم تأیید مردم استفاده می کردند بدون اینکه هرگز به انتخابات متوسل شوند. فرانک دیکوتر در کتاب «آداب دیکتاتوری»، فرقه ها و تبلیغات پیرامون دیکتاتورهای قرن بیستم، از هیتلر و استالین گرفته تا مائو تسه تونگ و کیم ایل سونگ را بررسی می کند. این مردان بنیانگذار دیکتاتوری های مدرن بودند و از یکدیگر و از تاریخ آموختند که رژیم های خود را بسازند و تصاویر عمومی خود را حفظ کنند. دیکتاتوری های آنها به نوبه خود بر رهبران قرن بیست و یکم از جمله ولادیمیر پوتین، شی جین پینگ و رجب طیب اردوغان تأثیر گذاشته است.