مجموعه ی شعر "ارغنون" به قلم "مهدی اخوان ثالث" در دهه بیست شمسی منتشر شد و قالب های شعری همچون قصیده، غزل، رباعی، قطعه، مثنوی، ترکیب بند و اخوانیات را در برداشت. "ارغنون" نخستین تجربه ی شاعری "مهدی اخوان ثالث" است و به همین دلیل در چاپ های بعدی این اثر که در دهه ی سی منتشر شد، شخصا اشعاری را که به نظر وی از توان هنری قابل قبول برخوردار نبودند از این مجموعه حذف کرد. بخش اعظم اشعار را غزل ها تشکیل داده اند و تسلط "مهدی اخوان ثالث" در قالب شعری قصیده، از جمله نکات برجسته ی ادبی این مجموعه است. "ارغنون" ادای احترامی به شیوه ی شاعری کهن است و اگرچه بعدها شاعر به سمت شعر نو گروید، هنر چشم نواز قلمش و هم چنین افکار و احساسات وی در این اشعار کلاسیک به خوبی دیده می شود. "مهدی اخوان ثالث" علاوه بر تبحر در امر شاعری، موسیقی شناسی توانا بود و آشنایی او با سازهای مختلف ایرانی، می تواند دلیل نامگذاری این مجموعه به نام "ارغنون" باشد. مضامینی که در این اشعار کلاسیک همچون شعرهای تلفیقی و نوین وی به چشم می خورد، عشق به میهن و پرچمداری عدالت است که با لحن کوبنده و حماسی او همراه شده است. بر کسی پوشیده نیست که عملکرد اجتماعی و هنر شاعری "مهدی اخوان ثالث"، زمینه دگرگونی های فکری زیادی را در زمان او موجب شد و بسیاری از روشنفکران هم عصر وی، به تاسی از اندیشه ها و گرایش های فکری او، نگرش جدیدی در زمینه های اجتماعی و سیاسی پیدا کردند. این اثرگذاری و فام فکری "مهدی اخوان ثالث" از همان آغاز در مجموعه ی "ارغنون" به چشم می خورد.