«من می توانم به خودم اجازه بدهم حقیقت را بنویسم. تمام افرادی که در طول زندگی ام به آنها دروغ گفته ام مرده اند...» قهرمان کتاب «دیوار» مارلن هاوشوفر، یک زن میانسال کاملا معمولی و بی نام می نویسد که از خواب بیدار می شود و می بیند که آخرین انسان زنده است. با تصور اینکه تنهایی او نتیجه یک آزمایش نظامی بیش از حد موفق است، او کار وحشتناک نه تنها بقا، بلکه تجدید خود را آغاز می کند. دیوار در عین حال یک صحبت ساده و تکان دهنده است - از سیب زمینی و لوبیا، امید به گوساله، شمردن کبریت، فراموش کردن طعم شکر و استفاده از نام - و مراقبه ای آزاردهنده در تاریخ قرن بیستم.