زنان محله استپفورد

"زنان محله استپفورد" رمانی هیجانی-روانشناختی از "آیرا لوین" در سال 1972 است. داستان مربوط به جوانا ابرهارت ، عکاس و مادر جوانی است که مشکوک به این است که زنان خانه دار مطیع در محله ی جدیدشان در کانتیکت ، ربات هایی هستند که توسط همسرانشان ساخته شده اند. از این کتاب برای دو فیلم سینمایی اقتباس شده است، که هر دو از عنوانی مشابه عنوان رمان استفاده کرده اند: نسخه ی 1975 و بازسازی آن در سال 2004. برای جوآنا و خانواده اش، نقل مکان به استپفورد زیبا ، مثل یک رویای تحقق یافته است. اما چیزی که جوآنا از آن خبر ندارد این است که پشت ظاهر آرام و شاعرانه ی این محله، رازی وحشتناک پنهان است؛ حقیقتی درهم شکننده که هر آن کس به آن پی می برد، دیگر آدم سابق نمی شود. "زنان محله استپفورد" روایتی است که هم زمان گزارشی بی پرده را از جامعه ای رسانه زده ارائه می دهد ،که جوانی و زیبایی را به هر قیمتی ارجح می داند. قهرمان داستان جوانا ابرهارت ، عکاس با استعدادی است که به تازگی به همراه همسر و فرزندانش از نیویورک وارد شهر شده و مشتاق شروع زندگی جدید است. هرچه زمان می گذرد ، وی به طور فزاینده ای توسط همسران مطیع محله ی استپفورد که به نظر می رسد فاقد اراده ای از خود هستند ، آشفته می شود ، به ویژه هنگامی که می بیند همسرانشان برای گردهمایی شبانه یک بار مستقل دارند. تازه واردانی که به استپفورد می آیند ، به دنبال یک آخر هفته ی رمانتیک به خانه دارانی بی فکر و مطیع تبدیل می شوند.اما شوهرش که به نظر می رسد هرچه بیشتر وقت خود را در جلسات انجمن مردان محلی می گذراند ، ترس او را مسخره می کند