کتاب نفس تنگی (داستان)

رمان «نفس تنگی» نوشته ی «فرهاد حیدری گوران» بخش دوم یک سه گانه(تریلوژی) به نام «دربه دری» است که هرکدام با محوریت قرار دادن یک مصیبت و فاجعه ی چهل سال اخیر، قصه شان را با شخصیت ها و احوالاتشان روایت می کنند. رمان «نفس تنگی» داستانش را بر محور بمباران شیمایی روستاهای زرده، بابایادگار و نساردیره بنا می کند و با همراهی شخصیت هایش، کژال و غزال، از تهران سال های دهه های هفتاد و هشتاد تا کمپ های پناهجویان و آوارگان کرد در خاورمیانه و اروپا را با تلفیقی از روایت راوی و خاطره نگاری بیان کند. «فرهاد حیدری گوران» در «نفس تنگی» از فرم روایی دفاتر و نوشته های متون کهن آیین یارسان استفاده های بسیاری برده و ایده های روایی این متون را با نظرگاه های ادبیات مدرن و پست مدرن به خوبی تلفیق کرده است. رمان «نفس تنگی» یکی از دقیق ترین و درخشان ترین داستان های نوشته شده درباره ی بمباران های شیمایی کردستان و مصایب بازماندگان این جنایت جنگی در سال های پس از آن واقعه است.