کتاب سیاست خارجی آمریکا و انقلاب ایران: تعامل و تقابل استراتژیک در دوره پهلوی و پس از انقلاب

کریستین امری در این کتاب ارزیابی تاریخی مختصری را از سیاست ایالات متحده پس از جنگ جهانی دوم ارائه می دهد. این کتاب به سه بخش تقسیم می شود. بخش نخست با عنوان «ریشه های سیاست تعامل» به ارزیابی ها، کاستی ها و فعل و انفعالات تلاش های ایالات متحده برای تعامل با ایران اختصاص دارد. فصل دوم این موضوع را برمی رسد که سیاست گذاران ایالات متحده از پیامدهای انقلاب ایران برای موازنه قدرت و روابط ابرقدرت ها چه برآوردی داشتند. فصل سوم به این موضوع می پردازد که کنش و واکنش های نخبگان سیاسی ایران و ایالات متحده چگونه آمریکا را به جای تقابل به تعامل سوق داد. این کتاب یکی از معدود آثار محققانه درباره خط مشی دولت کارتر در قبال انقلاب اسلامی ایران است. نویسنده معتقد است آمریکا انقلاب ایران را به منزله واقعیتی موجود و پیچیده پذیرفته بود، اما کارتر و مشاورانش برداشتی پراکنده و سطحی از آن داشتند. امری در این کتاب علت این کاستی را برمی شمرد.