این رمان که روایتی معاصر از داستان هابیل و قابیل است، در زمان انتشار خود در ایران با تحسین و تمجیدهای گسترده ای رو به رو شد. داستان این اثر در اردبیل و اندکی پس از جنگ جهانی دوم می گذرد. اورهان اورخانی، فردی شناخته شده در شهر، تصمیم می گیرد تا برادر خود را در زمستانی بسیار سرد و بی رحم پیدا کند. در طول این جست و جوی یک روزه، تمام تاریخ خانواده ی اورخانی در بخش هایی سمفونی مانند برای مخاطب آشکار می گردد. مشکلات خانواده ی اورخانی، از نقطه نظرهای متفاوت پدر خانواده و هر یک چهار فرزندش روایت می شوند و همانند آینه ای، جنبه های مختلف زندگی در جامعه ای پدرسالارانه و خفقان آور را بازتاب می دهند؛ جامعه ای که برادر را علیه برادر می شوراند، پدری را به طرد کردن پسر خود و سوزاندن اشعار او تشویق می کند و دختری را مجبور می کند که در ازدواجی شکست خورده باقی بماند.