ﺑﺎورم ﻧﻤﯿﺸﺪ!از ﺷﻨﯿﺪن ﺻﺪاﯾﺶ که ﻋﺎﺷﻘﺎنه ﺑﺮای دﯾﮕﺮی زﻣﺰمه ﻣﯿﮑﺮد ﻗﻠﺒﻢ از ﺗﭙﺶ ﺑﺎز‬ ‫اﯾﺴﺘﺪ.ﻓﺸﺎر پنجه ھﺎی ﻏﻢ راه ﻧﻔﺴﻢ را ﺑﺴﺖ . ﻣﻦ که در اﯾﻦ ﻣﺪت به ﺳﺎن ﻣﺤﺘﻀﺮی در‬ ‫ﺑﺴﺘﺮ ﻣﺮگ دﺳﺖ و ﭘﺎ ﻣﯿﺰدم به راﺳﺘﯽ ﻣﺮدم ،روح و ﻗﻠﺒﻢ ﻣﺮد . ﭼﮕﻮنه ﻣﯿﺘﻮاﻧﺴﺘﻢ ﺑﺎور‬ ‫ﮐﻨﻢ؟ ﻣﻦ که همه ی ھﺴﺘﯽ ام را ﺑﺮ ﺳﺮ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﮔﺬاﺷته ﺑﻮدم. ﻣﻦ که در ﻣﯿﺎن اﯾﻦ همه ‫ﻣﺸﮑﻞ او را اﻧﺘﺨﺎب ﮐﺮده ﺑﻮدم.

ﺣﺎل ﺑﺎ ﺑﺎﻗﯽ ﻋﻤﺮم چه ﻣﯿﮑﺮدم؟ ﺑﺎ ﻏﺮور ﺑﺮ ﺑﺎد رفته، ﺑﺎ‬ ﻗﻠﺐ ﭘﮋﻣﺮده؟ دﯾﮕﺮ به چه دﻟﯿﻠﯽ ادامه ﻣﯿﺪادم؟ اﺻﻼ ﺑﺮای چه زﻧﺪه ﺑﻮدم؟ در آن‬ ‫ﻟﺤظه ﻗﻠﺒﻢ به ھﺰاران تکه ﺗﺒﺪﯾﻞ ﺷﺪه ﺑﻮد . ﺗکه ھﺎی رﯾﺰی که ﺗﺒﺪﯾﻞ به ﺳﻨﮓ ﻣﯿﺸﺪ. از‬ ‫ھﺮچه ﺑﻮد و ﻧﺒﻮد ﺑﯿﺰار ﺑﻮدم .ﭼﺮا به دﻧﯿﺎ آﻣﺪه ﺑﻮدم؟ در ﻣﯿﺎن ﻣﺮدﻣﯽ ﺑﯽ ﻋﺎطفه و ‫ﺳﻨﮕﺪل اﺳﯿﺮ ﺷﺪه ﺑﻮدم .اﺻﻼ ﻣﻦ که ﻋﺸﻖ را به ﻣﺴﺨﺮه ﻣﯽ ﮔﺮﻓﺘﻢ ﭼﺮا ﻋﺎﺷﻖ ﺷﺪه‬ ‫ﺑﻮدم؟ﮔﻨﺎه ﻣﻦ چه ﺑﻮد؟ ﮔﻨﺎه ﻣﻦ و اﻣﺜﺎل ﻣﻦ که از ﻋﺸﻖ ، ﺑﺘﯽ ﭘﺮﺳﺘﯿﺪﻧﯽ ﻣﯿﺴﺎزﻧﺪ.