نویسنده درباره دلیل نوشتن این کتاب می‌گوید: حدود سی و پنج سال پیش، در میان رفقا یکی از ناامیدترین و مغموم‌ترین افراد به شمار می‌رفتم؛ زیرا تنها وسیله‌نقلیه‌ام را برای گذران زندگی فروخته بودم. با اینکه چندان از رانندگی سررشته نداشتم و نمی‌توانستم آن وسیله را به خوبی برانم، نمی‌دانم چه دلیلی داشت که مدام می‌خواستم آن را بار دیگر داشته باشم. کار چندان باارزشی نداشتم، از این رو در یکی از محلات پایین شهر و در خانه‌ای محقر زندگی می‌کردم که در خیابان ۵۶ شهر نیویورک واقع شده بود؛ خانه‌ای که شبها را با هجوم سوسکها به صبح می‌رساندم. خوب به یاد دارم که هیچگاه نمی‌توانستم لباسهایم را به رخت آویز روی دیوار بیاویزم، زیرا می‌ترسیدم سوسک داخل آن برود. شاید برایتان باورکردنی نباشد ولی هر روز صبح که سر کار می‌رفتم، یکی دو تا سوسک در لباس و یا کفشم پیدا می‌کردم.