سرژ شالاندن با «شغل پدر» راهی برای فراتر رفتن از خویش یافته است. «شغل پدر» رمانی نیست که به ذهن استراحت بدهد؛ خواننده با آن فریاد می زند، اعتصاب می کند، توطئه می کند. خواندن «شغل پدر» چنان دگرگونی عجیبی در خواننده ایجاد می کند که به طرز فراموش نشدنی حس می کنید سرژ شالاندن از آغاز یک کیمیاگر ادبی بوده است. زمانی که انسان سعی در رو در رو شدن و نگاه کردن به دوران کودکی خود را دارد به نهایت زیبایی دست می یابد. عجب کتابی است «شغل پدر»! در هر صفحه، خواننده را با فروتنی سبک، شدت احساسات، و بازتابی زیبا از داستان، جذب می کند تا زمانی که عدم واقعیت داشتن حقیقت را بپذیرد. «شغل پدر» داستانی نفس گیر میان دوران کودکی و دنیای فردی بالغ است، که مابین آن ها تعادل ایجاد می کند. بهتر است آن را داستانی بین درام و کمدی بدانیم.