"به امید دل بستم"، نوشته‌ی لنکالی، داستانی درباره‌ی چند نوجوان مبتلا به بیماری‌های مختلف در بیمارستان است. آن‌ها با دزدی‌های کوچک از فروشگاه‌ها، فرار از بیمارستان، و برنامه‌ریزی دزدی‌های بزرگ‌تر، انگیزه‌ی زندگی را پیدا می‌کنند. کتاب نامزد جایزه‌ی گودریدز است. این داستان از دید دانای کل، با تمرکز بر شخصیت سَم، روایت می‌شود.

سونی، نئو، و کُر، دوستانی همراه او هستند که هر کدام با بیماری‌های مختلف دست‌وپنجه نرم می‌کنند. زندگی شاد و مهیج آن‌ها در محیط سرد بیمارستان توسط لنکالی به زیبایی به تصویر کشیده می‌شود. این کتاب با ترجمه‌ی پگاه فرهنگ‌مهر از سوی نشر مجید منتشر شده است و برای علاقمندان به داستان‌های عاشقانه و ماجراجویانه مناسب است، همچنین برای نوجوانان نیز جذاب خواهد بود.

در یک پاراگراف از کتاب می‌خوانیم:

"از وقتی پاییز شروع شده، کمی رنگ به صورت نئو آمده. جوش‌های پروانه‌ای و حمله‌های دردش فروکش کردند. از روزی که سی از بیمارستان مرخص شد دیگر قرص‌های خود را تف نمی‌کند بیرون و سرم‌هایش را از دستش بیرون نمی‌کشد. بی‌اشتهایی هنوز برایش مشکل بزرگی است. بعضی روزها به بشقابِ خود خیره می‌شود، آن‌قدر با آن ور می‌رود که در نهایت به نظرش غذا خیلی زیاد می‌رسد و مجبور می‌شود آن را کنار بزند. تنها روزهایی که غذایش را تقریباً تمام می‌کند وقت‌هایی است که همه با هم غذا می‌خوریم. و همچنین روزهایی که سی برایش سیب می‌آورد."