نویسنده در کتاب حاضر با محور قرار دادن جایگاه اندیشه در آثار هنری تلاش دارد ضمن تأکید بر لزوم تعریف و تبیین جایگاه آفرینش هنری در دل دیگر خلاقیت‌های بشری، یک جمع‌بندی کلی از سیر دگرگونی‌های اشکال گوناگونِ بیانِ هنری در طول تاریخ ارائه نماید. در این راستا به‌منظور پرداختن به گستره تاریخ بر موجودیت هنری پنج دوره فرهنگی شامل «پرون»، «اریگناسی»، «گراوتی»، «سوسوتری» و «مگوالنی» بررسی شده است. سپس ویژگی‌های آفرینش هنری بیان و مراتب اندیشه در اثر هنری بازگو شده است. در ادامه فرم‌های هنری مطرح در انتقال اندیشه شامل هنرهای تجسمی، موسیقی، ادبیات، هنرهای نمایشی و... معرفی و نظرگاه‌های برخی از فلاسفه هنر در غرب چون: «افلاطون»، «ارسطو»، «هگل»، «شیلر» و... آورده شده است. در پایان به چگونگی تحول اندیشه و هنر در تاریخ تمدن ایران و آسیای جنوب غربی پرداخته‌شده و تحول اندیشه و هنر در مغرب زمین مقایسه گردیده است.