جشن‌ها و ایام شادمانی همواره یکی از دیر پاترین و ماندگارترین مولفه‌های هویتی و اجتماعی یک جامعه محسوب می‌شوند که علی رغم تحولات تاریخی عمیق در میان یک قوم و یا یک ملت، حتی در سخت‌ترین شرایط پایدار می‌مانند. ایرانیان از دیر زمان دارای جشن‌ها و ایام شادمانی فراوانی بودند که برخی از این جشن‌ها همچون نوروز و مهرگان در تمام دوره‌های تاریخی ماندگار بوده است که راز ماندگاری این جشن‌ها علاوه بر برخورداری از خصلت‌های اقتصادی، آیینی و انسان دوستانه خویش در درون ساختار اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جامعه اسلامی پایدار مانده‌اند و در دوره‌های مختلف از جمله قرون نخستین اسلامی همراه با مراسم گوناگون برگزار می‌شد.