فصول چهارگانه ی گفت وگوهایی درباره ی شکسپیر دربردارنده ی جدلی دیالکتیکی میان چارلز ماروویتز و یان کات است که از طریق آن نمایشنامه هایی چون تریلوس و کرسیدا، رمئو و ژولیت، چشم در برابر چشم و اتللو از زوایای مختلفی مورد بحث قرار می گیرند. در این گفت وگوها، هرجا که بینش اجرایی ماروویتز از حرکت باز می ماند، دانش تئوریک کات بحث را پیش می برد و بدین ترتیب، نظریه و اجرا مکمل یکدیگر می شوند. نمایشنامه ی هملت: یک کولاژ یکی از بهترین نمونه های دراماتورژی مدرن است. ماروویتز با بهره گیری از تکنیک کولاژ توانسته معانی مستتر و مفاهیم کمتر دیده شده در هملت را از اعماق متن برکشد و بر صحنه نمایان سازد. این متن اولین بار با کارگردانی مشترک پیتر بروک و ماروویتز به صحنه آمد و بعدا ماروویتز بر اساس تجربیات اجرایی، آن را به شکلی که اکنون در این کتاب آمده، تکمیل کرد