عنوان مجموعه داستان پرسه گرد، درون مایه ی داستان های آن نیز هست. شخصیت های لایه های گوناگون اجتماع، از پرسه گردی عینی در خیابان ها و محله ها، به پرسه گردی ذهنی می رسند در رویاها و کابوس ها. این پرسه گردها تنهایند، بی پشتوانه ی خانواده و اجتماع و قدرت و دغدغه های بیرونی شان غم نان و غم عشق و دغدغه درونی شان، غم کیستی و غم چیستی با زبان هایی مختلف در سطوح طبقاتی مختلف، از زبان محاوره ی حاشیه ی شهر تا زبان معیار قشر متوسط ، تا زبان شاعرانه ی اهل کتاب. مضمون مشترک بسیاری از این داستان ها مرگ است به شکل های متفاوت و گرایش شخصیت ها به رانه ی مردگی بیش تر است از رانه ی زندگی. این کتاب بیش از این که مجموعه داستانی کوتاه باشد، مجموعه داستانی ست کوتاه کوتاه و دلیل اش شاید این مثال کهن است؛ پرنده ای را گفتند: چرا کوتاه کوتاه می خوانی؟ گفت: آواز بسیار دارم و عمر اندک و...