ماریا تریزیا که پدرش مشاور امپراتریس روم بود در وین بزرگ شد و، با وجود ازدست‌دادن بینایی‌اش، زندگی نسبتاً جذابی داشت. او از کودکی اعجوبهٔ موسیقی بود و در نواختن ارغنون و کلاویکورد، که صفحه‌کلیدی مستطیل‌شکل بود، مهارت داشت. استعداد او، در کنار ناتوانی‌اش، لطف و توجه امپراتریس را به خود جلب کرد. امپراتریس ترتیبی داد که ماریا از مستمری و بهترین شرایط تحصیل بهره‌مند باشد. به نوجوانی که رسید، دیگر موسیقی‌دان پرآوازه‌ای بود که در گران‌ترین سالن‌های وین و خارج از وین می‌نواخت، حتی برخی قطعات موسیقی‌اش را موتزارت برایش می‌نوشت. بااین‌حال، والدین ماریا تریزیا همچنان امیدوار بودند که دخترشان بینایی‌اش را دوباره به دست بیاورد.