شیفته، قصه عاشقی و دلدادگی دختری است جوان كه در یكی از روزهای رنگین و زیبای خزان، گرمای عشق را به قلب خود راه می‌دهد. آنگاه كه حضور عشق، چهره زندگی او را تغییر می‌دهد، سایه شك و تردید چون صاعقه‌ای، عشق و شیفتگی را در او می‌سوزاند. شیفته، قصه تلخ زندگی‌ است. قصه نهالی ظریف و كوچك كه روح خسته و دردمند او با صدای پرصلابت و گرم دبیر ادبیات جان دوباره می‌گیرد و قلب شكسته او را طراوتی نو می‌بخشد؛ اگر چه تندباد حوادث، سرنوشت دیگری را برای او رقم می‌زند. اما برخاستن‌های دوباره، تحمل رنج و سختی، این نهال را به درختی كهنسال با شاخه‌هایی تنومند تبدیل می‌كند تا چتر سخاوت و بزرگی خود را بر پرندگان نیازمند بگستراند. در قصه شیفته، نویسنده با روایتی ساده و عامه‌پسند، مخاطب را با قهرمان داستان همراه می‌كند تا بتواند با به چالش كشیدن شخصیت‌های داستان چون ناظری بی‌طرف، خواننده را به قضاوت بنشاند. نویسنده با بهره‌گیری از تجارب خود در زندگی، شخصیت‌ها و وقایع را به گونه‌ای واقعی و قابل لمس برای خواننده توصیف می‌كند؛ به‌ نحوی كه مخاطب با الهام از آن چه در اطراف او اتفاق می‌افتد و گاهی بی‌توجه به آن‌ها از كنار می‌گذرد، دقت می‌كند. آن‌چه نویسنده سعی دارد به خواننده القاء كند این است كه حوادث و ماجراها همیشه در حال اتفاق افتادن هستند، ولی فقط كمی تأمل لازم است. علاوه بر آن، در قصه شیفته، سختی و رنج و ناكامی و خیانت در كنار شادی و گذشت و موفقیت و لمس خوشبختی به تصویر كشیده است و نویسنده رخداد آن را با هدف و خواسته شخصیت‌ها و خارج از نقد، در معرض دید خواننده می‌گذارد.