گی دولیل در کتاب سرزمین مقدس، سفری به فلسطین، ماهرانه بنای یک نقشه ی فرهنگی از حال حاضر اورشلیم را نهاده است. او از سبکی بهره می برد که در آن دیدگاه یک غریبه را نسبت به سرزمینی غریبه نشان می دهد و از این روش در کتاب های دیگرش که سفر به پیونگ یانگ، شنژن و برمه را به تصویر کشیده بودند نیز دیده می شود. در واقع دولیل به خواننده کمک می کند حس زندگی روزمره در شهرهایی که عده ی اندکی قادر به مسافرت به آنجا هستند را درک کند. در کتاب سرزمین مقدس، نگارنده پیچیدگی های شهری را بررسی می کند که خیلی چیزها را به خیلی از افراد عرضه می کند. او ظریفانه اثرات ناسازگاری ها بر زندگی افرادی که در دو طرف دیوار زندگی می کنند را ارزیابی می کند و روزمرگی های این افراد را با زبانی شوخ و مفرح و در کنار نقاشی های جالب توجه ارائه می دارد. دولیل با مشاهده ی زندگی مسیحیان، یهودیان و مسلمانان که سرزمین مقدس را خانه ی خود می خوانند، خط مشی حساس و عادلانه را دنبال می کند که هیچ چیز را پیش فرض ندانسته و همه چیز را نقاشی می کند. این رمان مصور درباره ی مردی است که زندگی خود در اورشلیم را بازگو می کند. او همراه با همسرش که عضو انجمن پزشکان بدون مرز است به آنجا رفته و علاوه بر نگهداری از فرزندان و خانه، تلاش می کند تا گهگاهی از خانه بیرون برود و هرچیزی را که در این سرزمین پیچیده و سرشار از تناقض می بیند به تصویر بکشد. رمان هم فضای نشاط آوری برای خواننده ایجاد می کند و هم سبب می شود تا به آنچه از طریق این کتاب می آموزد، بسیار بیاندیشد. از آنجایی که کتاب از دیدگاه یک فرد بیرونی و غریبه بیان می شود، حس و تجربه ی خواندن آن حقیقی تر جلوه می کند و مطالعه ی آن به افرادی که با ناسازگاری های خاورمیانه ناآشنا هستند، به شدت توصیه می شود.