کتاب روانکاوی لئوناردو داوینچی

لئوناردو داوینچی (1910) نوشته ی زیگموند فروید، روانکار برجسته است. این کتاب پس از گذشت سال ها همچنان در میان جذاب ترین ، هرچند شک برانگیزترین ، کل آثار نوشته شده ی فروید باقی مانده است. با بازسازی دقیق زندگی عاطفی لئوناردو از همان سالهای ابتدایی ، این اولین فعالیت پایدار فروید در بیوگرافی از منظر روانکاوی و همچنین تلاش او برای یافتن مسیری است که همجنس خواهی می تواند پیش بگیرد. هنگامی که تحقیقات روانکاوی ، که معمولا متریال انسان های ضعیف را در خود جای می دهد ، خود را به شخصیت های بزرگ بشریت نزدیک می کند ، انگیزه هایی که غالبا توسط افراد عامی به آن نسبت داده می شوند ، در آن یافت نمی شود. این تحقیقات تلاش نمی کنند "درخشش را سیاه کنند و یا والا را به منجلاب بکشانند". این مطالعات رضایت خود را در کاهش فاصله ی بین کامل بودن چیزهای بزرگ و ناکافی بودن چیزهای کوچک پیدا نمی کنند. اما این مطالعات نمی تواند کمک کند دریابیم که همه ی چیزهایی که قابل درک است، از طریق نمونه های اولیه قابل درک است و همچنین معتقد است که هیچ کس آنقدر بزرگ نیست که از این که تحت قانون هایی باشد که اعمال عادی و مرض ها را با همان سختگیری کنترل می کنند ، شرم کند. کتاب لئوناردو داوینچی شامل تحقیق فروید بر این نقاش معروف رنسانسی است. این تحقیق شامل یک مطالعه روانکاوی از زندگی لئوناردو بر اساس نقاشی های وی است. کتاب لئوناردو داوینچی توسط مهدی افشار ترجمه شده است. این کتاب را نشر جامی (مصدق) منتشر کرده است.