هریک از دعاها و مناجات ها با زبانی خاص، معارف دینی خصوصا معارف توحیدی را بیان می کنند. در میان دعاها، مناجات شعبانیه از جاذبه ، گفتار، عبارات و ویژگی های خاصی برخوردار است. مناجات شعبانیه، حالات انسان را در شئون مختلف این عالم بیان می کند و قسمت های ابتدایی آن، بیان کوچکی و شکستگی نفس او در برابر خدا است. قسمت دوم مناجات نیز، به حالات و مقالات کمالیه ای اشاره دارد که بنده می تواند در رابطه اش با خدا به دست آورد. نگارنده در کتاب حاضر هریک از بندهای این مناجات را به صورت جداگانه و با توجه به آیات و احادیث شرح می دهد و تفسیر می کند. در این دعا موضوعاتی چون حقیقت دعا، راه های شتاب به سوی خدا، تقدیرات الهی، لزوم خواستن حاجت از پروردگار، توسل به عفو الهی، فضایل و مراتب ذکر الهی، درک حقیقت قرآن و نحوه ی سیر الی ا... بیان می شود.