این کتاب با نگاهی انتقادی نسبت به آنچه در واقعیت نظام سرمایه داری در غرب می گذرد سعی دارد تا در چارچوب اقتصاد سیاسی، روند رو به گسترش رانت¬جویی را در حوزه های مختلفی همچون نظام مالیاتی، نظام نوآوری، بدهی، منابع عمومی و بازار کار نوین به تصویر بکشد و بدین ترتیب پنج دروغ سرمایه داری رانتی را آشکار سازد. تأکید نویسنده در فصول مختلف بر شکست نظام توزیع درآمد به نفع بازار سرمایه و بخش مالی و ظهور گونۀ جدیدی از بهره‌کشی از طبقات پایین جامعه است. وی، راه مقابله با سرمایه داری رانتی را مبارزه از سوی طبقۀ پریکاریات با هدف ایجاد یک نظام توزیع درآمد جدید می داند؛ مبازره‌ای که طی آن رشد پایدار، ارتقا و نابرابری و ناامنی کاهش می‌یابد. «سرمایه‌داری رانتی از اساس فریبنده است. ادبیات نئولیبرال، فضیلت بازارهای آزاد را گسترش داده است. با این حال، نئولیبرال‌ها غیرآزادترین نظام بازاری قابل تصور را ساخته‌اند. چگونه این فاصله ایجاد شده است؟»