سیاست‌گذاری فناوری و نوآوری در صنعت نفت با تمرکز بر پتروشیمی

طی سال‌های اخیر، در برنامه‌ریزی راهبردی سازمان‌ها، یکپارچه کردن راهبردهای تجاری خدماتی و فناوری، اهمیت زیادی پیدا کرده است، به گونه‌ای که برنامه‌ریزی فناوری به عنوان یکی از اجزای محوری برنامه‌ریزی کسب و کار سازمان‌ها درآمده است. پیش‌بینی فناوری به عنوان نقطة شروع برنامه‌ریزی فناوری، اطلاعات لازم برای انتخاب فناوری‌های مناسب را در برآورده کردن نیازهای فناورانه فراهم آورده و با در نظر گرفتن تغییراتی محیطی و محدودیت‌های طبیعی، آیندة روشنی را برای جهت‌گیری‌های فناورانه سازمان فراهم می‌کند. نگارنده در فصل اول کتاب، کلیات موضوع را بررسی کرده و در فصل دوم تاریخچة صنعت، استراتژی و اهداف، پژوهش و نوآوری در این صنعت را روشن می‌کند. در فصل سوم، ادبیات موضوع شامل دورنما و مکانیزم انتقال فناوری و اجزا و مراحل آن، طرح و ارائه می‌شود. در فصل چهارم، تجارب جهانی در دو بخش عمدة تجارب کشورها و تجارب شرکت‌ها ارائه شده است. در فصل پنجم، مدل‌های مختلف داخلی و خارجی بررسی شده است. در فصل ششم، دیدگاه‌های مختلف، اثرات حاصل از انتقال فناوری و زیرساخت‌های مورد نیاز، و در فصل هفتم تحلیلی از روند آتی و مدل بهینه جهت ارتقای دانش فنی و مدل درخت فناوری ارائه شده است. در فصل هشتم، منابع بالغ بر بیش از صد منبع و در فصل نهم پیوست‌های مرتبط آمده است.‌