اگر اقتصاد یک کشور تنها و تنها در بخش درونی خود فعال باشد و به اصطلاح درون‌زا باشد، قطعا نمی‌تواند پاسخگوی نیاز کشور باشد. از طرف دیگر، برای بیرونی کردن اقتصاد نیز باید با برنامه‌ریزی و به صورت گام به گام جلو رفت چراکه اگر برنامه اقتصادی بر پایه صادرات باشد ولی برنامه‌ریزی دقیقی نداشته باشد، نتیجه آن جز سود و زیان، نخواهد بود. اما صادراتی که با هدف و برنامه انجام شود، محاسنی دارد: از میان مزیت‌های آن می‌توان به کاهش قیمت تمام شده اشاره کرد. همچنین، رشد تزار بازرگانی ملی و رشد ارزآوری در سطح ملی و ... را در پی دارد.