در «آه ای مامان» احمد حسن زاده که پیش از این برنده جایزه ادبی هفت اقلیم نیز شده با دلمشغولی های سابق خود در زمینه تجربه گرایی و استفاده از نگاه خود دست به خلق اثر زده است. در تمامی این داستان ها حضور عنصر مشترکی با عنوان مادر به چشم می خورد که محوریتی به داستان های این مجموعه داده است. در کنار این مساله زبان طنزآمیز نویسنده در بیان موقعیت داستانی نیز به جذابیت این اثر افزوده است. در مجموعه داستان «آه ای مامان» تمامی قصه ها به طور کامل در فضاهای شهری می گذرد و به فروپاشی و ویرانی انسان تنهای معاصر می پردازد. این کتاب دربرگیرنده یازده داستان کوتاه به نام های «مامان خانه»، «هملت مامان»، «شیارها»، «آمریکا»، «آه ای مامان»، «وقتی مامان تنهایم گذاشت مرگ بابا را فراموش کرد و...»، « ژنرال»، «نوک سبیل»، «پناهگاه»، «آه ای رفیق» و «لکه» است. «آه ای مامان» در زمان کوتاهی به چاپ دوم رسیده است.