یارانه را میتوان یک ابزار اقتصادی دانست که همچون سایر ابزارهای اقتصادی، قبل از مطالعة چگونگی به کار گرفتن آن نمیتوان بر آثار مثبت و منفی آن داوری کرد. برخلاف عقیدة بسیاری که یارانه را تنها یک سیاست و نه ضرورت اقتصاد میپندارند، یارانه یکی از ابزارهای مهم سیاست مالی دولت است. سیاست مالی، به این مفهوم نیست که یارانه جنبة سیاسی داشته باشد، بلکه بدین معناست که همچون نرخ مالیات و هزینه های دولت، ابزاری انعطافپذیر است که با تغییر دادن آن دولت میتواند در جهت اهداف اقتصادی خود، یعنی کارآیی مطلوب اقتصادی گام بردارد. اهداف اقتصادی اجتماعی پرداخت یارانه ها، حمایت از اقشار محروم، کاهش فاصلة طبقاتی و افزایش رفاه عمومی...میباشد. به همین دلیل در کشور ما، دولت فعلی و دولتهای پیشین طرح هدفمند کردن یارانه ها را در دستور کار خود قرار داده اند که در این زمینه در اواخر سال 1388، دولت موفق شد قانون هدفمندی یارانه ها را در مجلس به تصویب رسانده و اختیاراتی را در زمینة چگونگی هزینة درآمدهای ناشی از کاهش یارانه ها به دست آورد. در کتاب حاضر سعی شده است، تا با تعاریف و مفاهیم یارانه؛ مروری بر تجربة کشورها؛ انواع یارانه و روشهای پرداخت آن؛ طبقه بندی یارانه ها؛ منطق اقتصادی دخالت دولت؛ ارتباط میان یارانه، تولید و سرمایه گذاری و رشد؛ شناسایی اقشار آسیبپذیر، نقش یارانه در قیمت، محصول کالاهای مسئول یارانه، آثار یارانه و انواع آن، اندازه گیری یارانه و در نهایت، بررسی قانون هدفمند کردن یارانه، درک مشترکی از این مفهوم و آثار آن ارائه شود.