والدینی که دارای یک الگوی خودشیفتگی مخرب هستند، رفتارها و نگرش‌هایی دارند که برای حفظ ماهیتی از کمال‌گرایی، حق به جانبی و برتری داشتن طرح‌ریزی شده است. رابطۀ این افراد در تمام طول عمرشان با فرزندان وارونه است. حتی زمانی که فرزندان آن‌ها به سن بزرگسالی رسیده‌اند و انتظار دارند که فرزندان همۀ گفته‌ها، سرزنش‌ها و انتقادهای آن‌ها را چشم‌بسته بپذیرند و همۀ نیازهای آن‌ها را به طور خودکار بدانند و آن‌ها را برآورده سازند، دایما والدینشان را تحسین کنند و توجه نامحدود به آن‌ها داشته باشند و متقاعد شوند که همواره کوچک‌تر و کم‌تر از والدین هستند و نباید در برابر آن‌ها اظهار عقیده کنند. هم‌چنین دریابند که همیشه والدین، صلاح آن‌ها را می‌خواهند. کسانی که والدین خود شیفتۀ مخرب دارند حتی پس از این که خود به سن بزرگسالی می‌رسند، بازهم سعی می‌کنند بر رفتارها و نگرش‌های والدین خویش تاثیر بگذارند و همیشه از برخوردهای ناراحت‌کننده و گیچ‌کنندۀ خود رنج می‌برند. نگارنده در مجموعۀ حاضر ضمن بررسی موضوع خودشیفتگی والدین به فرزندان این‌گونه والدین کمک می‌کند تا ارزیابی بهتری از خود و والدینشان داشته باشند و رفتارها و برداشت‌های ذهنی خود و آن‌ها را درک کنند. وی هم‌چنین روش‌هایی را برای تطابق فرزندان با این‌گونه والدین پیشنهاد می کند.