آشنایی با فلسفه ذهن" اثری است از "حسین شیخ رضایی" که در آن موضوعی جذاب در حوزه‌ی فلسفه را دنبال می‌کند. پرسش‌های فلسفی در مورد ماهیت یک پدیده باید متمایز از پرسش‌های مشابهی باشند که دغدغه پژوهش‌های تجربی محض هستند؛ مانند پژوهش‌های روان‌شناسی تجربی که به‌شدت به نتایج مشاهدات حسی بستگی دارد. روانشناسان تجربی، به طور کلی، نگران کشف حقایق احتمالی در مورد افراد واقعی هستند. یعنی چیزهایی که اگرچه می توانستند نادرست باشند، اما درست هستند. به عنوان مثال، آنها ممکن است متوجه شوند که یک ماده شیمیایی خاص تنها زمانی که مردم ترسیده‌اند آزاد می‌شود یا تنها وقتی که افراد درد دارند یا به پدرانشان فکر می‌کنند، منطقه خاصی از مغز فعال می‌شود. اما در مورد فلسفه‌ ذهن، این قضیه فرق می‌کند. "حسین شیخ رضایی" در "آشنایی با فلسفه ذهن" به سراغ پرسش‌های خاصی می‌رود که ماهیتش مشابه پرسش‌های پیش روست. مثلا فیلسوف می‌خواهد بداند که آیا آزاد کردن آن ماده شیمیایی یا فعال کردن مغز در آن ناحیه برای ترسیدن یا درد کشیدن یا داشتن افکاری پیرامون پدر ضروری است؟ آیا موجوداتی که فاقد آن آرایش شیمیایی یا جمجمه خاص هستند، قادر به داشتن این تجربیات نیستند؟ آیا ممکن است چیزی چنین تجربیاتی داشته باشد و از هیچ «ماده‌ای» تشکیل نشده باشد؛ همانطور که بسیاری از مردم در مورد ارواح فکر می‌کنند؟ در طرح این سوالات، فیلسوفان نه تنها احتمالات دور از دسترس ارواح یا خدایان یا موجودات فرازمینی که ظاهرا ساختار فیزیکی آنها بسیار متفاوت از انسان‌هاست، را در نظر دارند، بلکه به ویژه امکانی را نیز در نظر دارند که به نظر می‌رسد همیشه در حال ظهور است و آن قدرت ذهن و فلسفه‌ی آن است و "حسین شیخ رضایی" در "آشنایی با فلسفه ذهن" به آن می‌پردازد.