بر اساس گزارش سازمان بهداشت جهانی بیش از 200 میلیون کودک با نوعی از ناتوانی در جهان زندگی می‌کنند. این کودکان در صورت بهره‌مندی از امکانات و خدمات توانبخشی و آموزش ویژه می‌توانند به استقلال نسبی در زندگی و فعالیت‌های روزمره دست یابند. این هدف تنها با به‌کارگیری خدمات متخصصان مجرب، تعدیل و مناسب‌سازی روش‌های آموزشی و محیط پیرامونی، به‌کارگیری ابزارهای کمکی و از همه مهم‌تر، آموزش والدین امکانپذیر است. در این میان، شناسایی بهنگام ناتوانی، آثار آن را بر حیطه‌های مختلف تحولی پدیدار می‌سازد و امکان مداخل‌های مؤثر و کارآمد را فراهم می‌کند. نویسنده کوشیده است با ارائه شاخص‌های تحولی در حیطه‌های مختلف رشد روان‌شناختی و به‌کارگیری اقدامات مناسب آموزشی و نیز طبقه‌بندی و ارائه رویکردها و روش‌های رایج توانبخشی گام مؤثری در جهت توانبخشی کودکان بردارد.