کتاب فصوص الحکم

"این از جانب خداست، پس بشنو! و به سوی خدا برمی گردی! وقتی می شنوید چه می آورم، یاد بگیرید! سپس با درک، جزئیات را در کل ببینید و همچنین آنها را جزئی از کل ببینید. سپس آن را به کسانی که در جستجوی آن هستند، بده، و درنگ نکن. این رحمتی است که شما را فرا گرفته است. پس تمدیدش کن." ابن العربی، 1165-1240 که مسلمانان او را بزرگترین استاد می نامند، صوفی ای بود که در قرن دوازدهم در اسپانیا متولد شد. کتاب فصوص الحکم در سالهای آخر عمر نویسنده نوشته شد و قرار بود ترکیبی از نظریات معنوی او باشد. فضایی که ابن عربی حکمت معنوی خود را در آن قرار داده، زندگی پیامبران است. دیدن شهر دمشق بود که او را به نوشتن این کتاب برانگیخت. او در مقدمه ی کتاب خود می گوید:" رسول خدا را در زیارت دیدم... کتابی در دست داشت و به من گفت: این کتاب قاب های حکمت است. آن را بگیر و برای مردم بیاور تا از آن بهره مند شوند." کتاب فصوص الحکم حکمت عشق را از طریق ابراهیم، غیب را از طریق ایوب، نور را از طریق یوسف، صمیمیت را از طریق الیاس و غیره به تصویر می کشد. ابن العربی ما را در این صفحات دعوت می کند تا به بررسی معانی معنوی باطنی قرآن، یعنی معانی دلنشین آن بپردازیم. او در یکی از شعرهایش می‌گوید: «عشق همان اعتقادی است که من دارم.عشق همچنان مرام و ایمان من است.»