هنگامی که پسر جوانی با لذت بردن از فشار دادن کلیدها روی پیانوی خانوادگی شان شروع به نواختن می کند ، پدرش او را در کلاسی ثبت نام می کند تا بتواند درست بنوازد. با تشویق پدرش ، راج یادداشت ها ، سپس میزان ها ، سپس آهنگ ها و در آخر قطعات کلاسیک را می آموزد که پدرش می تواند آنها را تشخیص دهد و به آنها افتخار کند. اما مشکل این جا است که هرچه راج بیشتر تمرین می کند و مهارت بیشتری کسب می کند ، از نواختن خود کمتر لذت می برد ، تا جایی که بزرگ می شود و کلا نواختن را متوقف می کند. اما وقتی پدرش بیمارمی شد و از راج می خواهد تا برای او باز هم بنوازد ، آیا راج به یاد می آورد که چگونه با قلبش بنوازد