کارلو کاسّولا یکی از برترین نویسندگان نسل بعد از جنگ جهانی دوم ایتالیاست و او را از پیشاهنگان جنبشی می دانند که در فرانسه، به شیوه ای دیگر، نام «رمان نو» گرفت. آثارش که عمدتا دربارۀ زندگی مردم عادی توسکانای ایتالیاست سرشار است از تصویرهای دقیق و گیرا با بهره گیری فراوان از کنش. عنصر مهم در آفریده هایش پرداختن به مضامین زندگی سخت مردم توسکاناست که به هستۀ اصلی فرهنگ ایتالیایی بعد از جنگ تبدیل شد. کاسّولا واقعیت را، بدان گونه که هست، می بیند و بازنمایی می کند بی آنکه در دام آرایه ها و صنایع بیانی سبکی بیفتد. آثار او نه تنها درد و رنج شهروندان عادی، بلکه سرخوردگی روشنفکران ایتالیایی را برجسته می کند که در دورهٔ فاشیسم مجال چندانی برای بیان آزادانه نداشتند. برش جنگل حکایت زندگی پنج مرد در جنگل توسکاناست که به بریدن درخت ها و فروش چوب و آماده کردن زمین برای دور بعدی مشغول اند. گولی یلمو، قهرمان داستان، خود را غرق کار کرده است تا غم مرگ همسرش را فراموش کند. حال و روز قهرمان بیانگر احوال خود نویسنده است که در گرماگرم نوشتن این کتاب همسرش را از دست می دهد. این ضایعه نگاه او به زندگی و ادبیات را دگرگون می کند.