دفتر عشق، صفحاتی نه که انگار نقشه ای که با آن در کوچه پس کوچه های شهر دل بگردی. به جست و جوی عشق و مفهومش که همان زندگی است، به جست و جوی خود عشق که رمز شادمانی است. دفتر نه که کتاب قصه نامکرر تب و تاب عاشقی، که اگر عشق را یافته باشی این کتاب را با «او» بخوانی و قصه خود و «او» را در آن مرور کنی. دفتر نه، گنجینه ای شیرین ترین و گویاترین سندها، که هر صفحه ای از آن را که وصف حال توست با نشانه ای، انگار که امضایی، به «او» بدهی، تا صفحه ی «دعوت نامه» شود به دلداری، یا «گواه» دلبستگی، یا «مدرک» وفاداری در یک کلمه: پیام عاشقی.