دیکته و زاویه (دو نمایشنامه)

"دیکته و زاویه" اثری است به قلم یکی از بزرگ ترین نمایش نامه نویسان ایران به نام "غلامحسین ساعدی"، که دو نمایش نامه ی "دیکته" و "زاویه" را در بردارد. آنچه "غلامحسین ساعدی" موفق شده در این نمایش نامه ها به خوبی نشان بدهد، شخصیت انسان هایی با روان پریشان و ذهن آشفته است که این تصویرسازی فوق العاده، ناشی از درک ویژه ی نویسنده نسبت به احساسات این افراد و کشف آلام و صدمه های روحی آن ها می باشد. هر دو قصه، دغدغه های سیاسی و اجتماعی "غلامحسین ساعدی" را به خوبی ارائه می کنند و در وصف خفقان سیاسی، جهل جامعه و فهم اشتباه دموکراسی، عالی ظاهر شده اند. دوره ای را نمی توان در تاریخ پیدا کرد که در آن روشنفکر و اهل اندیشه، مورد سرکوب حاکمیت یا مقاومت اجتماعی قرار نگرفته باشد. "غلامحسین ساعدی" هم یکی از همان اهالی اندیشه است که نگرانی ها و آزارهایی را که به عنوان یک روشنفکر و به عنوان عضوی از اجتماع تحمل کرده، در قالب داستان هایش به نمایش می گذارد.