ژان پاتریک مانشت (1995-1942) یکی از نمادهای رمان نوآور فرانسه است و دل سپرده به آخرین بارقه های جریان اگزیستانسیالیسم، شخصیت هایی آفرید که بعضی شان با بازی آلن دلون بر پرده ی سینما جان گرفتند. مشهورترین رمان او، تیرانداز درازکش، نقطه ی عطفی است در تاریخ رمان نوآر، رمانی منتشر شده به سال 1981 که به سرعت بر اثری کلاسیک تبدیل شد. رمان درباره ی یک آدم کش جوان ولی حرفه ای است که پول کلان می گیرد و جنازه می سازد. او حالا دیگر می خواهد کنار بکشد. از این فضا دور شود اما ماجرای او تازه آغاز شده است... رمانی براساس قواعد ژانر با فرازو فرودها و ریتمی تند و نفس گیر که طعم ناب ادبیات دهه ی هشتاد میلادی فرانسه و قاتلان بی چهره و مردان از نفس افتاده اش را ز نده می کند. تصویری از نویسنده سر خورده و ماجراجو که نمی تواند فروریختن ارزش های اجتماعی دهه های شصت و هفتاد را تاب بیاورد. ازآثار مانشت، از جمله همین شاهکار، بارها اقتباس سینمایی شده است، کارگردان هایی چون کلود شابرول، پی یر مورل و روبن دیویس فقط نمونه هایی از این اقتباس کنندگان هستند.