"فصل نان" داستان های کوتاهی را از "علی اشرف درویشیان" در بردارد که عناوین آن عبارت اند از: "خر نفتی"، "دکان بابام"، "آبگوشت آلوچه "، "یک روز "، "عشق و کاهگل" و "بابای معصومه". این شش اثری داستانی کوتاه که سیری به هم پیوسته دارند، درون مایه ای از فقر و گرفتاری های مردم را در "فصل نان" به تصویر می کشند. قصه هایی کمتر دیده شده و شنیده شده از مردمی محروم که با وجود محرومیت ها دست از تلاش بر نمی دارند؛ مردمی که متکدی نیستند و نانی را که هرچند کم و هر چند سخت به دست آورده می شود، از بازوی خود و از نیروی کارگری در می آورند. نگاه طبقاتی و تبعیض آمیزی که "علی اشرف درویشیان" در "فصل نان" از رفتار مردم مرفه با طبقه ی کارگر به تصویر کشیده، واقعیت زننده ای است که در لایه های مختلف اجتماع دیده می شد و نویسنده آن را به خوبی در فضای قصه ثبت و ضبط کرده است. شاید علت تاثیرگذار بودن قلم "علی اشرف درویشیان"، علاوه بر نگارش روان، صمیمی و نزدیک به زبان مردم، توجه به جزییاتی باشد که حقیقت اجتماع را بدون تلطیف یا سانسور بیان می کند و این چنین صادقانه، با مخاطب همدلی می ورزد. نویسندگان بسیاری هستند که از عشق و خانواده، قصه هایی زیبا و رنگارنگ تعریف کرده اند اما "علی اشرف درویشیان" در "فصل نان"، داستان هایی با همین زمینه های عشقی، خانوادگی و تلاش برای بقا را در طبقه ای به تصویر می کشد که شاید کمتر به آن ها پرداخته شده و یا هربار که از غم و رنج آنان سخنی گفته شده، با پوششی ملایمت آمیز بوده است.