ماری داریوسک به جای ساختن شمایلی فمینیست از خود، بیشتر به عنوان نویسنده ای واقع بین ظاهر شد که تلاش می کند با ساختن فضاهای فانتزی و استفاده از روایت سیال ذهن، از زن و مرد به عنوان دو گونه ی انسانی صحبت کند، گرچه روی جنسیت این دو تأکید زیادی دارد. ماه های نخست زندگی کودکش را روایت می کند. در واقع، این کتاب مجموعه یادداشت های او در تقویم اش است. روزهایی پراسترس و پرفشار که برای نویسنده ی پرکاری مثل او، تلاطم بین دو عشق است: عشق به کار و عشق به فرزند که به قول خودش عشقی بی همتاست. این مادر، احساس های گاه متناقض و صریح خود را بی پرده با ما در میان می گذارد و...