کتاب داس مرگ

داستان رو دوست داشتم . سرگرم کننده و جذاب بود . ولی با فلسفه ی نویسنده به شدت مخالفم . اون آرمان شهری که اونجا توصیف کرده اصلا حد نهایی بشریت نیست . این که اصلا گفته بشریت به غایت نهایی و تکامل رسیده چرنده . حتی فیلم های علمی تخیلی هم که همچین ادعایی ندارن . میتونن بهتر از این آینده رو به رخ بکشن . بحث اینکه اصلا روح رو هم حساب نکرده به کنار . خیلی راحت سلول های طرف رو بازسازی میکنن . خاطراتش رو با کامپیوتر تزریق میکنن و طرف زنده میشه . منطقی نیست

داستان به سوالات عمیق دربارهٔ زندگی و مرگ پاسخ می‌دهد و خوانندگان را به تفکر در مورد ارزش‌ها و انتخاب‌هایشان دعوت می‌کند. شخصیت‌ها به خوبی توسعه یافته‌اند و هر کدام داستان و چالش‌های خاص خود را دارند که باعث می‌شود خواننده با آن‌ها ارتباط برقرار کند. نویسنده با نثر شاعرانه و توصیف‌های زنده، دنیایی خیالی و در عین حال واقعی خلق کرده که خواننده را به خود جذب می‌کند. داستان با استفاده از عناصر فانتزی و اسطوره‌ای، مفاهیم پیچیده را به شکلی قابل فهم و جذاب ارائه می‌دهد.