خانم دَلُوِی رمانی نوشتهٔ ویرجینیا وولف است. این اثر که به سبک جریان سیال ذهن نوشته شده، برگرفته از داستان کوتاه «خانم دلووی در خیابان باند» و داستان ناتمام «نخست وزیر» است.خانم دالاوی، رمانی است که ماجراهایش از یک صبح تا شب در شهر لندن به وقوع می پیوندد. داستان با کلاریسا دالاوی، (خانم دالاوی) شروع می شود. در ادامه داستان با دیگر شخصیت های رمان از طریق ذهنیات و افکارشان آشنا می شویم. شاید بتوان گفت دغدغه اصلی وولف در این کتاب زندگی روزمره زنان و مردان طبقه اشراف و به نوعی مرفه جامعه انگلستان بعد از جنگ جهانی اول است. وولف در این کتاب با سبک ویژه خود، جریان سیال ذهن، به موشکافی دغدغه های این افراد و همچنین روابط آن ها در بطن شهر لندن می پردازد.

خانم دالاوی

هر آنچه که از خاطره‌ها در ما می‌ماند، هر آنچه که از خاطره‌ها به‌یاد می‌آوریم، انگار روزهای پیش رو را برایمان رقم می‌زند. آینده به طرز عجیبی می‌تواند پیوندهایی با گذشته داشته باشد. انسان که با به‌یاد آوردن، لحظه‌هایی ناب از گذشته را میان سال‌ها جدا می‌کند و مقابل چشم‌هایش می‌گذارد، چگونه می‌تواند یک روز فراموشی را انتخاب کند؟ چگونه می‌تواند به راحتی از آن‌همه اتفاق دست بکشد؟ «موج‌ها» قصه‌ی رفتن و بازگشتن است. رفتن از ساعتی به ساعت دیگر، بازگشتن به قلب لحظاتی که دیگر وجود ندارند. مرور کرد روزها، ماه‌ها و سال‌هایی که یا امیدوارانه و یا دلتنگ و سرگردان در آن‌ها زیسته‌ایم. در این اثر که اصل خاطره‌ها انگار با خیال آمیخته شده، تصویرهایی کاملا شاعرانه پدیدار می‌شود. شش نفر از زمان خردسالی تا بزرگسالی خود را مثل بازگو کردن لحظاتی گذرا می‌سرایند. برنارد، سوزان، نویل، جینی، لوئیس و رودا شش روای این کتاب‌اند که با واکاوی و تک‌گویی‌های پیوسته به نوعی درون خود را جست‌وجو می‌کنند. این جست‌وجو شکل‌های متفاوتی به خود می‌گیرد و دوردست‌ترین رویاها را بیدار می‌کند. شش راوی در این رمان در عین پیوستگی و ارتباط درونی با یکدیگر، مرزهای جداکننده‌ای دارند. مرزهایی قابل‌درک و ساخته‌شده از تفاوت‌ها. «آدلاین ویرجینیا وولف» نویسنده‌ی رمان‌هایی مثل موج‌ها، خانم دالووی، به‌سوی فانوس دریایی و... نگاه پیچیده‌ای به انسان‌ها و روابط دارد. او جهانی ناپایدار ترسیم می‌کند که در بیشتر آن‌ها یادآوری و مرور گذشته به آن فرمی متفاوت می‌بخشد. گذشته‌ای که مانند موج‌های اقیانوس آرام، تند و اثرگذار است. او در 25 ژانویه 1882 در انگلستان به دنیا آمد و در سال‌های عمرش علاوه بر رمان، داستان کوتاه، مقاله و نقد هم نوشته است. نگاه خاص و متفاوت و پیشروی او به موضوعات مهم جهان، جهان‌بینی و کنارش جزئی‌نگری‌اش، همه و همه خیلی زود باعث شد که وولف در محافل ادبی آن زمان شناخته شده شود و روابط مهمی را آغاز کند. وقتی از او می‌خوانیم انگار مدام در حال گفت‌وگو با دنیای درونی خویش‌ایم. ویرجینیا وولف این اثر را شاعرانه‌ترین نوشته‌ خود می‌داند.‌ او انگار برای هر برداشتی از واقعیت یک تصویر خیال‌انگیز می‌سازد. رمان موج‌ها را مهدی غبرایی به فارسی برگردانده است. در ترجمه‌ی او حضور این ظرافت در لحظه‌ها، قابل لمس است.

موجها

در داستان کتاب به سوی فانوس دریایی، آقا و خانم رمزی به همراه فرزندانشان و گروهی از مهمان ها، تعطیلات خود را در جزیره ی اسکای می گذرانند. ویرجینیا وولف به واسطه ی ماجرای به ظاهر ساده ی بازدیدی به تعویق افتاده از یک فانوس دریایی، دست به کاوشی تکان دهنده و تأثیرگذار درباره ی تنش ها و مناسبات پیچیده ی زندگی خانوادگی و مناقشات میان مردان و زنان زده است. خانواده ی رمزی با گذشت زمان، با بزرگترین چالش های انسانی رو به رو شده و به بزرگترین پیامد مثبت این چالش ها یعنی توانایی انسان برای تغییر دست می یابند. این رمان بر اهمیت احساسات و عواطف دوران کودکی و البته، ناپایداری روابط در دوران بزرگسالی تأکید می کند. به سوی فانوس دریایی، شاهکاری است که به گذرا و متزلزل بودن زندگی بشر می پردازد.


به سوی فانوس دریایی

کتاب سال ها، رمانی نوشته ی ویرجینیا وولف است که اولین بار در سال 1937 به انتشار رسید. این رمان به داستان زندگی، و موفقیت ها و شکست های سه نسل از خانواده ی پارگیتر می پردازد و به خیابان های لندن در دهه های ابتدایی قرن بیستم زندگی می بخشد. وولف در این داستان جذاب، روان و به یاد ماندنی، از سبک نگارش ویژه و پویای خود کمال بهره را برده و با ظرافتی هنرمندانه، سردگمی و احساس عدم پیوستگی ناشی از تجارب مختلف زندگی و رویداد های تاریخی را به تصویر کشیده است. رمان سال ها به تحسینِ ثبات قدم در انسان ها می پردازد و وولف با نثر فوق العاده جذاب و متمایز خود، ورای زمان ها، نسل ها و طبقه های اجتماعی مختلف، از انسان بودن سخن می گوید.

سال‌ها

این کتاب کوششی است برای گردآوری بهترین داستان های کوتاه طنز از نویسندگان برجسته ی جهان که آثار آنها یا اصلا به فارسی ترجمه نشده یا کمتر ترجمه شده است . در عرضه ی داستان ها ترتیب زمانی تاریخ تولد نویسندگان آنها رعایت شده است تا امکان بررسی تطبیقی داستان و زبان طنز در گذز زمان فراهم آید. در این کتاب 14 داستان از 13 نویسنده گردآوری شده است.


دوشس و جواهرفروش: برگزیده داستانهای طنز از نویسندگان بزرگ جهان

سال ها

بانو در آینه

ارلاندو(حقیقت چهار قرن زندگی)

سگ یک میلیون شپشی

رمان نانوشته (مجموعه داستان)

کتاب خانم دلوی، رمانی است نوشته ی ویرجینیا وولف که یک روز از زندگی زنی اشرافی به نام کلاریسا دلوی را در انگلستان پس از جنگ جهانی اول روایت می کند. در داستان این رمان که از دل دو داستان کوتاه به وجود آمده، کلاریسا در حال آماده شدن برای مهمانی ای است که عصر همان روز به میزبانی خودش برگزار خواهد شد. داستان به منظور ایجاد تصویری بی نقص از زندگی کلاریسا و ساختار اجتماعی انگلستان در زمان میان دو جنگ جهانی، به طور مکرر در زمان به جلو و عقب رفته و از ذهن و زبان شخصیت های گوناگونی روایت می شود. به عقیده ی بسیاری از منتقدین، رمان خانم دلوی، دربردارنده ی برخی از زیباترین، پیچیده ترین و بدیع ترین جملاتی است که تا به حال به زبان انگلیسی نوشته شده است و همین موضوع، دلیلی محکم برای خواندن این کتاب است.

خانم دلوی

کتاب اتاقی از آن خود، مقاله ای بلند و تأثیرگذار نوشته ی ویریجینیا وولف است. این مقاله که برای اولین بار در 24 اکتبر 1929 به صورت یک کتاب منتشر شد، بر اساس سخنرانی های ویرجینیا وولف در کالج های زنانه ی نیوهم و گریتون در دانشگاه کمبریج شکل گرفته است. ویرجینیا وولف در این مقاله ی جریان ساز، به محدودیت های زن بودن در اوایل قرن بیستم می پردازد. وولف با نثری حیرت آور و شاعرانگی تأثیرگذار، درباره ی آزادی های سلب شده ی زنان، عدم وجود درآمد و مکانی مستقل برای آن ها صحبت می کند که به عقیده ی او باعث شده اغلب زنان نتوانند استعدادهای ادبی خود را به شکلی شایسته شکوفا سازند. اتاقی از آن خود که همچنان ارتباط و تأثیرگذاری همان روزهای اول انتشارش را حفظ کرده، در زمره ی برترین و باارزش ترین آثار ادبی سراسر جهان قرار دارد و تحلیلی جامع و کامل از زنان و جایگاه آن ها در دنیای امروز ارائه می دهد.


اتاقی از آن خود 

فلاش: یک سرگذشت

زنی در قاب آیینه

اتاق جیکوب

یادداشت‌های روزانه ویرجینیا وولف

اورلاندو از مهمترین آثار ویرجینیا وولف می باشد که در اصل، نه فقط یک داستان بل تبلوری است از آنچه در ذهن خلاق او گذشته است. 
ویرجینیا وولف در رمان «اورلاندو»، روح شعر و ادبیات را در قالب پسرکی به نام اورلاندو متبلور می سازد و این جوان شاعر در نیمه ی رمان تغییر جنسیت می دهد و زن می شود، زن شدن اورلاندو آن قدر طبیعی اتفاق می افتد که نیازی به هیچ توجیه علمی نیست. اورلاندو می خواهد زن باشد و از زن بودن خود خوشنود است. همین. اورلاندو می خواهد مادر باشد و از مادر بودن خود خوشنود است. همین.
این رمان می تواند نشاته ی این باشد که ادبیات به سمت زنانگی می رود. روح ادبیات در جستجوی زنانگی است چون دیگر از زبان مردانه و منطق مردانه و سلطه ی مردانه خسته شده است. ویرجینیا وولف به جو سطحی و سراسر آکسیون و تنش عملی مردانه بی اعتماد بود، نیز به رمان تخیلی بازاری که بی مایگی اش را هیچ به خود نمی گرفت. واقعیت موجود را در «حیرت و سرگشتگی درون و حال ملموس و آکنده از آگاهی» با گونه ای تعصب صوفیانه محک می زد.

ویرجینیا وولف

خانم دالاوی

موجها

به سوی فانوس دریایی

سال‌ها

دوشس و جواهرفروش: برگزیده داستانهای طنز از نویسندگان بزرگ جهان

سال ها

بانو در آینه

ارلاندو(حقیقت چهار قرن زندگی)

سگ یک میلیون شپشی

رمان نانوشته (مجموعه داستان)

خانم دلوی

اتاقی از آن خود

به سوی فانوس دریایی

سال‌ها

فلاش: یک سرگذشت

زنی در قاب آیینه

اتاق جیکوب

یادداشت‌های روزانه ویرجینیا وولف

ارلاندو

اگر یک مرد را بکشم دو مرد را کشته‌ام