روان درمانی چیست؟ چگونه می‌توانیم عاقلانه از میان بسیاری از موارد پیشنهادی انتخاب کنیم؟ این کتاب خلاصه‌ای ارزشمند از درمان‌های اصلی را ارائه می‌دهد: درمان‌های گفتاری روانکاوی، تکنیک‌های رفتاری و شناختی، راه‌حل‌های جسمانی، رویکردهای گشتالتی انسان‌گرا و وجودی، و درمان‌های فردی و گروهی. در قسمتی از کتاب آمده است: "خنده به صورت بیان صوتی هیجانات مرتبط با تفریح یا لذت، که به صورت حرکات سریع و متداول در دم و بازدم و بدن بروز می کند، شناخته می شود. خنده در ارتباط با تفکرات، موقعیت ها و رویدادهای سرگرم کننده رخ می دهد و در کاهش تنش بوجود آمده، موثر است و ماهیتی غیر مترقبه و نا متجانس دارد. البته می توان توسط اکسید نیتروژن و غلغلک نیز خنده ایجاد کرد. دکتر پچ آدامز از ارلینگتون ویرجینیا از طرفداران معروف خنده درمانی است. تعداد زیادی از افراد هستند که برای تسکین استرس و گم کردن نشانه های افسردگی از شوخ طبعی استفاده می کنند (این مهم شامل کمدین هایی که خود از افسردگی در رنج اند، نمی شود.) خنده اثرات فیزیولوژیک قابل سنجشی دارد. برای مثال باعث کاهش سطح هورمان های استرس، افزایش مشخص ناقلین عصبی مربوط به احساس خوب، آرمیدگی عضلات و افزایش جریان خون می شود. عموما خنده درمانی هنوز توسط متخصصین پزشکی به رسمیت شناخته نشده است."