کتاب مثل آب برای گل

اگر هرباری که به تو می‌اندیشم گلی بروید، دنیا گلستان می‌شود. شروع شکوهمندانه‌ی کتاب سبب میشه که در همان وهله‌ی اول خواننده جذب داستان شود، داستانی که در لوکیشن گورستان نوشته شده ولی در عین حال محتوای آن سرشار از زندگی است. در دنیا آدم‌ها به دو‌ دسته‌ی خوب و بد تقسیم میشوند اما ویولت توسن، نگهبانِ گورستان اعتقاد دارد که در دنیای مردگان، مُرده‌ی خوب و بدی وجود ندارد و مرگ برای همه یکسان است و به همین علت باید به خوبی به همه‌ی قبر‌ها رسیدگی شود. او در دفتر گورستان تاریخ و شرح حال هر خاکسپاری را می‌نویسد تا اگر بازمانده‌ای از خانواده و دوستان فرد فوت شده به هر دلیلی نتواند در روز خاکسپاری شرکت کند ، ویولت با شرح حال روز خاسپاری که اعم از وضعیت آب و هوا ، تعداد حضار، شکل و شمایل تابوت و نحوه‌ی برگزاری مراسم این حس را به بازمانده بدهد که گویی در آن روز حضور داشته است و کمی از عذاب وجدانش کاسته شود. نویسنده در آغاز، داستان را به دو زمان گذشته و حال نوشته است که خواننده را با زندگی پر ماجرا ویولت آشنا کند.