کتاب و کسی نماند جز ما

وقتی پاهامو دو طرف لبه ی پشت بوم می ذارم و این جا می شینم و از طبقه ی دوازدهم به خیابونای بوستون نگاه می کنم، نمی تونم به چیزی جز خودکشی فکر کنم. البته خودکشی خودم نه. اون قدر زندگی م رو دوست دارم که تا آخرین نفس ادامه ش بدم.