این کتاب به معرفی مکتب عرفانی "اوشو" یکی از مکاتب صوفیگری در هند اختصاص دارد که دربرگیرنده ی عقاید شخصی به نام "باگوان شری را جنیش" معروف به "اشو" است؛ ضمن آن که در آغاز شرح مختصری در باب تفاوت های مکتب عرفانی "اوشو" و اسلام فراهم آمده است. به تصریح مترجم: "عرفان اشویی که برخاسته از تجربه های عرفانی انسانی است ...، انسان را جایگزین خدا کرده و همه ی تکامل ها و دگرگونی ها و بی حدنمایی ها و بی زمانی و بی صورتگری و ... را به پای انسان می چسباند ... آن چه در عرفان اشویی برای انسان مذهبی و الهی ترسیم می شود،

خوف است و دغدغه و دلهره ... در عرفان اشویی، پیوسته سرگردانی بر انسان حاکم است، زیرا اشو معتقد است که شیطان قدرت گمراه کردن انسان را ندارد، خداوند هم قدرت هدایت انسان را ندارد ... در مکتب اشو، دانش مانع از شناخت است، یعنی علم طبیعی انسانی با شهود عرفانی تنافی آشکار دارد ... و بالاخره مراحل مراقبه در مکتب اشویی پنج مرحله است که بسیار ابتدایی و حتی دور از انتظار یک مکتب دینی است ... این پنج مرحله عبارت اند از: 1- هنگام بیدار شدن از خواب، نفس عمیق بکشید.

2- کم تر بخورید. 3- تمرکز حواس داشته باشید. 4- خود را از دیدن و شنیدن و حرف زدن با کسان محروم نمایید. 5- افسردگی را از وجودتان بیرون کنید".