«دون خوان در جهنم»، سومین اثر جورج برنارد شاو است. جورج برنارد شاو نمایشنامه نویس، منتقد، سیاستمدار و فعال سیاسی ایرلندی بود. تأثیر او بر تئاتر، فرهنگ و سیاست غرب از دهه 1880 تا زمان مرگش و پس از آن گسترش یافت. او بیش از شصت نمایشنامه نوشت، از جمله آثار مهمی مانند انسان و سوپرمن (1902)، پیگمالیون (1913) و سنت جوآن (1923). شاو با طیفی از طنز معاصر و تمثیل تاریخی، نمایشنامه نویس برجسته نسل خود شد و در سال 1925 جایزه نوبل ادبیات را دریافت کرد.