کتاب نجوای شبانه

"فهیمه پوریا" خود را یک رمان‌نویس ژانر عاشقانه نمی‌داند، چرا که بیشتر توجه خود را معطوف مسائل اجتماعی و فرهنگی کرده است. این دغدغه‌ی اصلی و اساسی نویسنده است که در کارهایش نیز نمود داشته اما عشق را نمی‎توان به کلی از کار حذف کرد. عشق همان چاشنی و بستری است که می‌توان از آن استفاده کرد تا طعم تلخ چیزها را به مخاطب چشاند. عشق چه در قالب درست و چه در شکل شکست‌خورده و نادرستش، همواره موضوعی است که توجه مخاطبین را جلب می‌کند و "نجوای شبانه" به قلم "فهمیه پوریا" نیز از این چاشنی غافل نشده است. البته که عشق، زمینه‌ی اصلی داستان نیست و بیشتر، قالب روابط انسان‌هاست که از نظر "فهیمه پوریا" حائز اهمیت است. او با ذره‌بین ذهن خودش، اجتماع را زیر نظر گرفته و از پس تجربیات شخصی و آنچه در زندگی دیگران دیده، روی مشکلاتی که گاه ریز و گاه درشت هستند، دست گذاشته و سپس آنها را از دل اجتماع بیرون کشیده است.