از ژانرهای ادبی که مخاطبان بسیار زیادی هم دارد، ژانر جنایی یا پلیسی است. برای خوانندگانی که به فضای تعقیب و گریز و معمای مبهم علاقه دارند، هیجان موجود در توصیفات و نوشته ی کتاب ها می تواند حتی از سینما هم بیشتر باشد. چرا که هیچ لنزی حریف کیفیت تخیلات یک ذهن ماجرا جو نمی شود. اصولا آنان که طرف دار کتاب و کتاب خوانی اند در مورد همه ی ژانر ها چنین نظری دارند اما آنچه در مورد ژانر جنایی، مسئولیت نویسنده را بیشتر می کند این است که محتوا فدای هیجان نشود و کتاب در عین ایجاد فضای شورانگیز و پر هیجان، حرفی هم برای گفتن داشته باشد. از آنجایی که پس زمینه ی آشوب و تعقیب و گریز در تمام آثار جنایی دیده می شود، اهمیت قصه و خط داستان در این ژانر دو چندان می شود. هما پور اصفهانی، نویسنده ی جوان ایرانی که با آثار آرمان گرایانه و رمانتیک در بین مخاطبان جا باز کرده است در جدید ترین اثر خود به نام اوراکل، این بار فضای عاشقانه اش را با ژانر جنایی آمیخته و یک داستان پلیسی از فرار مردی جوان را ارائه می کند. مرد که تاجری بزرگ و موفق است، به سر به نیست کردن همکار خود محکوم می شود و برای پیدا کردن مدرکی جهت اثبات بی گناهی اش، پیش از دستگیر شدن به وسیله ی پلیس، پا به فرار می گذارد. در این بین همسر او که خواهان متارکه است، دست به تعقیبش زده و می خواهد با تهدید و ارعاب او را وادار به متارکه کند. اما قضیه به این سادگی پیش نمی رود و این داستان با پستی بلندی های مبهم خود در دو جلد، ذهن خوانندگان را درگیر خود می کند