"ضحاک" نمایش نامه ای است از "غلامحسین ساعدی" که وی آن را براساس همان داستان معروف "ضحاک" در شاهنامه در پنج پرده و چهل و دو صحنه به رشته ی تحریر درآورده است. یکی از روش های قابل توجه خوانش آثار ادبی، روش اسطوره سنجی است که طی آن نویسندگان به بازآفرینی داستان های اساطیری پرداخته یا به نحوی از آن ها بهره جسته اند. در برخی از موارد نویسنده با ارزیابی نمادها، روانشناسی اثر و در نهایت خوانش اسطوره ای آن، علاوه بر اینکه اساطیر موجود در آن داستان را شناسایی می کند، خود نیز وجوه جدیدی به آن افزوده و به بازآفرینی قصه می پردازد. "ضحاک" از "غلامحسین ساعدی" یکی از موارد بازآفرینی اساطیری است که تا حد زیادی به داستان اصلی شاهنامه وفادار بوده و در عین حال یک خوانش نو از این قصه ارائه می کند.