در ترجمه‌ی حاضر یورگن هابرماس فیلسوف و متفکر اجتماعی آلمان امروز مساله‌ی مهندسی ژنتیک و استلزام‌های اخلاقی آن را مطرح و در معرض بررسی دقیق فلسفی قرار می‌دهد. راهنمای بررسی او این دیدگاه است که دستکاری ژنتیکی وابسته به هویت و خود فهمی نوع انسان است. ما نمی‌توانیم این امکان را رد کنیم که دانش عوامل ارثی چه بسا برای انتخاب شیوه‌ی زندگی یک فرد محدودکننده باشد و یا روابط متقارن بین انسان‌های آزاد و برابر را تضعیف کند. هابرماس در فصل آخر که به عنوان سخنرانی به مناسبت دریافت جایزه‌ی صلح اتحادیه‌ی ناشران آلمان برای سال 2001 ایراد شده است دامنه‌ی بحث را گسترش می‌دهد تا کنش بین علم و دین را در جهان مدرن بررسی کند؛ کنشی که به صورتی تراژیک، در 11 سپتامبر به مرحله‌ی انفجار رسید.