لئوناردو دی سر پیرو داوینچی ۱۴ یا ۱۵ آوریل ۱۴۵۲ به دنیا آمد و ۲ مه ۱۵۱۹ از دنیا رفت. او دانشمند، نقاش، مجسمه‌ساز، معمار، موسیقی‌دان، ریاضی‌دان، مهندس، مخترع، آناتومیست، زمین‌شناس، نقشه‌کش معماری، گیاه‌شناس و نویسنده ایتالیایی در دورهٔ رنسانس بود. شاید بتوان گفت نبوغی که او در کارهایش از خود نشان داده بیش از هر چیز دیگری مورد توجه نسل‌های مختلف قرار گرفته‌ است. لئوناردو معمولاً به عنوان نمونهٔ بارز یک مرد رنسانس شناخته می‌شود. با وجود اینکه بیش از ۲۵ نقاشی از او باقی نمانده ولی به‌طور گسترده او را یکی از بزرگ‌ترین نقاشان تاریخ دانسته‌اند. داوینچی را کهن‌الگوی «فرد رنسانسی» دانسته‌اند. او فردی بی‌نهایت کنجکاو و خلاق بود و نظریات خود را در مجموعه یادداشت‌هایی که بالغ بر هزاران صفحه هستند، ثبت کرده‌ است. او طرح‌های مبتکرانه‌ای را برای ساخت سلاح‌هایی مانند توپ‌های بخار، ماشین‌های پرنده و ادوات زرهی ارائه کرده بود، هرچند که بسیاری از آن‌ها هرگز ساخته نشدند. داوینچی اولین طراح هواپیما و صدها اثر معماری دیگر به‌شمار می‌رود. یکی از طرح‌های ابتکاری او لباس غواصی و زیر دریایی جنگی است. او همچنین مسلسل، تانک نظامی، ساعتی که به ساعت داوینچی معروف است، کیلومترشمار و چیزهای دیگر را طراحی یا اختراع کرد و با استفاده از خط معکوس برای طراحی‌های خود یادداشت‌هایی را نوشته‌است که آن‌ها را فقط در مقابل آینه می‌توان خواند. او نقاشی‌های زیادی از جمله نقاشی یحیی تعمیددهنده، نقاشی بانویی با قاقم، نقاشی بانوی صخره‌ها و … کشیده‌ است؛ اما بیشتر دلیل شهرت جهانی داوینچی به‌خاطر نقاشی‌های شام آخر و مونالیزا است. در حالی که تصورات زیادی در مورد لئوناردو وجود دارد، دیدگاه او از جهان اساساً منطقی است و نه اسرارآمیز و همچنین روش‌های تجربی مورد استفاده‌اش برای زمان خودش غیرعادی بوده‌است. رمز و راز نهفته در آثار داوینچی باعث شده تا دن براون نویسندهٔ معاصر آمریکایی، کتابی با نام راز داوینچی را در سال ۲۰۰۳ منتشر کند.